Mga Bakla sa Marikina Sports Park

May 22, 2008

Sabi nila 8am kami magkikita sa dating eskwelahan. Dumating ako kasama si Frances ng saktong alas otso, at doon nadatnan namin ang dalawa sa aming miyembro, si Julie Ann at Mary Joy. Lima dapat kaming magkikita-kita roon, ngunit minalas-malas pa kami dahil wala pa ang isa, si Azel.

Ginagawa namin ito taun-taon, ang Magic 7 Reunion. Iba-iba ang lugar bawat reunion namin. Noon, madalas kami sa mga mall, lalo na sa Glorietta, pero ngayon iniba namin ang itinerary, sa Marikina na.

Oo, tama ang nabasa ninyo, sa Marikina kami, Marikina Sports Park.

8:30am na dumating ang FX na sasakyan namin. Lulan nito ang isa pa naming kasama, si Kirstie. Kasama niya ang kaniyang butihing ina at ang Tito niya na may-ari ng sasakyan. Mabuti talaga at nagkasya kami sa sasakyang dala, malayo kasi ang aming pupuntahan.

Nang makarating kami sa MSP, agad kaming pumunta sa Pool Area. Hindi ko alam kung mga vain o conceited kami, pero talagang kodakan muna bago lumusong sa pool.

Si Julie Ann lamang ang hindi lalangoy dahil sa isang hindi maipaliwanag na dahilan. Kaya naman, siya ang mapalad na magiging tagabantay ng aming gamit ang taga-picture samin.

Iyon na nga, lumusong na kami sa tubig. Sa paglusong na iyon, hindi ako makapaniwala na may isa pala sa amin na nagta-transform. Si Frances, nagiging Dyesebel kapag nasa tubig. Nagulantang kaming lahat, pati ang iba pang nagte-training sa pool. Hindi sila makapaniwalang nabubuhay si Dyesebel at lumalangoy ng walang buntot.

Heniwey, fulfilling naman ang aking paglangoy dahil na-apply ko na naman ang aking pagkagurong pahinungod (Charot!). Si Majoy na hindi sanay lumangoy ay naturuan kong mag-kick-off at kaunti ng freestyle. Isama na rin pala ang floating at bubbles na talaga namang vital sa paglangoy.

akong lineman (di ko alam tawag e). Nakatawid nako ng 25m sa pool pero hindi sa MSP Di kalauna'y nagsimula na rin kami sa aming racing. Gusto ko sanang sumali kaso ginawa nila, sayang talaga ang pagkakataon.

Isa at kalahating oras lamang kami sa pool dahil break time nila ng 11:30am. Okay na rin na nangyari iyon dahil mangingitim lamang kami kung magtatagal. Sa pag-ahong iyon, nagsimula na ang mga bakla sa kodakan. Grabe. Walang tigil. Pinalalayas na nga, kodakan pa rin ng kodakan.

Hay, pagkabanlaw ay kumain na rin kami. Salamat kay Majoy sa Andoks at kanin na dala niya.

Nagbadminton, icebreaker, corny jokes, at lahat na! Marami pang ginawa at hindi ko alam kung paano ko ita-tayp dito.

Nakakatuwa talagang makasama ang mga baklang iyon. Walang pagbabago, makukulit pa rin. Hanggang ngayon, nararamdaman ko pa rin na bata ako dahil sa kanila. Nakakagaan ng problema na dinadala.

Marami ang maaaring mangyari sa amin. Sana sa mga pangyayari na iyon ay hindi maglaho ang pagkakaibigang nasimulan. Gawd, 2002 hanggang 2008, kung kaya pang patagalin, patagalin pa.

Patatagin.

Ang aming pederasyon. Ang aming samahan.